Skip to main content

धर्मको बहनामा नांगो प्रदर्शन बन्द गर्न कडा चेतावनी !

प्रत्येक पुरुष शिवजी हुन, होइन भने धर्मको बहनामा नांगो प्रदर्शन बन्द गर !

१. आखिर शिवजी पुज्ने बहानामा त्यही लिङ्गलाई पुज्ने चलन छ पशुपतिमा । यदि लिङ्ग पुज्नै पर्ने र धर्मै हुने हो भने किन लिङ्गको मूर्तिलाई ढोग्ने हरेक पुरुषको लिङ्ग ढोगे फरक पर्दैन ।
२. शिवजी भगवान हो रे ल ठिकै छ ! शिवले गाजा खान्छ भन्दै खुलेयाम गाजा ब्यापार गर्ने यो त बृटिशहरु भन्दा नि खतर्नाक साम्राज्यवादको गिरोह हो । ब्यापार गर्ने बहनामा भारत कब्जा गर्ने भन्दा यहाँका मूलबासीलाई गाजा ड्रगिस्ट बनाएर फसाउने कब्जा गर्ने Plan बनाउने ज्यादा खतरा हो । चाइनामा शासित जनतालाई समाप्त पार्न शासकले अफिम खुलाएर लठ्ठ बनाउथे यो यहि formula हो जुन नेपालका बहु-संख्यामा रहेका मूलबासी मंगोलहरुलाई समाप्त पार्ने सत्ताधारी बाहुन क्षेत्रीको खेल हो ।
३. गजेडे शिव जस्तो वर पाम भन्ने सोच छ भने पशुपतिमा गइरहन पर्दैन । जता ततै पाउछ शिव भन्दा ह्यान्डसम । संस्कार सभ्यता आफैमा ज्ञान हो भने पशुपतिको हर्कत ब्यापार हो कुनै सभ्यता होइन ।
४. देशमा गाईको मासु खानेलाई १२ वर्ष जेल समाजमा धर्मको बहानामा अस्लिल हर्कत गर्ने र खुलेयाम गाजा व्यापार गर्नेलाई चाहि गजेडिया र द्रगिस्ट पुरस्कार दिने यो अभियान बन्द गर !
५. यौन हिंसा गर्न उत्प्रेरित गर्ने पशुपतिका नांगा कथित बाबालाई करोडौं खर्च गरि भारतबाट भित्र्याउने देश द्रोही हुन, अरास्ट्रीय तत्व हुन ।
६. त्यसैपनी देशमा मंगोलहरु कुलतमा फसेका हुन्छ्न शिव रात्रीको बेला करोडौंको खुलेयाम गाजा व्यापार हुन्छ त्यो गाजाको ग्राहक नै मूलबासी मंगोल बनेका छन । यो नजानिदो सांस्कृतिक दास हो ।
७. शिव रात्रीको बेला नेपाली सेनाले राज्यको ढुकुटीबाट करोडौं खर्च गर्दै टुडिखेलमा परेड खेल्न बन्द गर्नु पर्ने हो किनकि नेपाल धर्मनिरपेक्ष मुलुक हो । परेड खेल्ने बहानामा एक धर्मको प्रचार बन्द हुन जरुरी छ ।
८. धर्मको नाम दिएर यौन हिंसाजन्य कार्य, गाजा भांग,ड्रग्स जस्तो बिश्वब्यापी रुपमा प्रतिबन्ध रहेका समाजको लागि रोक लगाउनु पर्ने सरकार गाजा व्यापार गर्छ । यो हानिकारक कार्य रोकौ । कुलतमा फसाउने राज्यको बिरोध गरौ ।
जीवन मंगोल !

Comments

Popular posts from this blog

धर्मको नाममा हिन्दु यसरी चोखिन्छ

-जीवन मंगोल यहाँ अजीव लाग्ने प्रसंग के छ भने जसलाई बाहुन क्षेत्रीले पाप भनेर अपराध भनेर हिंसा भनेर भनिरहेको छ, त्यो अचम्मको छ । जस्तोः “बलि” दिनु “वध” गर्नु धर्म तर काट्नु मार्नु चाहि अपराध हो भन्छ हिन्दुले । यो तर्कसंगत होइन । काट, मार गर्नु पाप हो भने धर्मको नाममा प्राणीको हत्या गर्नु पनि पाप हो त्यसलाई चाहि “वध” नभनेर हिंसा गरेको रे ! गाई काट्नु पाप, फेरी देवालीमा बोका वा रागा काट्नु हत्या नहुने “वध” हुने रे ! बाहुन क्षेत्रीले जति यहाँ हत्या गर्ने दुनिया सायदै छ होला । तर उसले हत्या गरेको जति सबै “वध” गरेको भन्दै चोखिने काम गर्छ । बाहुनहरुको कथित शास्त्रमा बलिदानको चर्चा छ । ऋग्वेद कालिन समयमा विशेष गरि मुख्य गरि ३ प्रकारको यज्ञ बलिको उल्लेख छ । ति हुन ः १. नरमेध्य यज्ञ –मान्छेको बलि), २. अश्वमेध्य यज्ञ (घोडा बलि) र ३. गोमेद यज्ञ (गाई बलि) कालान्तरमा यी तीनै प्रकारका बलिहरु प्रतिवन्ध गरि गोदान यज्ञको शुरुवात गरे । विभिन्न सुत्रहरुमा उल्लेख भएका तथ्यले पाप कसले गरेको थियो भन्ने कुरा प्रष्ट्याइरहन पर्ला जस्तो लाग्दैन । अहिले पछिल्लो समयमा गोदान बाहेक बोका बलि दिने प्रचलन ...

हिन्दु वणाश्रमी व्यवस्थाले समाजलाई विभाजन गर्यो

जीवन मंगोल हामीलाई रास्ट्रले के दियो भन्दा पनि हामी के दिन सक्छौ, त्यो महत्वपूर्ण बिषय हुन्छ । मेरो घरभित्र सानो परिवार हुन्छ तर त्यो भन्दा मेरो रास्ट्र ठूलो परिवार हो । त्यो मेरो ठूलो परिवार नसम्हाल्दा सम्म देशले मलाई केहि दिने छैन । अहिले सम्म त्यो परिवारलाई भत्काउने प्रयास भएको छ भनेर सकारात्मक सोचहरु पलाउन जरुरी छ । परिवारको सदस्यहरुलाई सम्मान न्याय दिइएन । सबैलाई सम्मान व्यवहार नहुँदा परिवारका सदस्यहरु आफ्नो कुण्ठाहरु साचिरहन सकेनन् र अन्ततः कलह सुरु हुन गयो । यसकारण परिवार मिलाउनु जरुरी छ । परिवारभित्रै समस्या समाधान खोज्नु पर्छ । परिवारभित्रै झगडा भयो भने छिमेकीको हेर्ने दृष्टिकोण पनि नकारात्मक हुन्छ । छिमेकीले पनि छिर्के लगाउने ठाउँ पाउँछ तर यहाँ त बैरीहरुले राष्ट्रभित्रका राष्ट्रहरुलाई मिलाएर राख्न चाहँदैन । अनि फलाना छिमेकी देशले यस्तो ग¥यो भनेर आफ्नो कालो कर्तुत लुकाउन खोज्छन । शासकले जनतालाई आफ्नो परिवार नठान्नु नै दुःखको कुरा हो भने सयौ समुदायको फूलबारी भएको देश भए पनि त्यो फूलबारीभित्र दुईओटा बिशेष समुदायहरु मात्र अटाउनु देशको अर्को दुर्भाग्य हो । सबै फूलहरु फूलबारी...

मेरो सँधै प्रेम अनि सद्भाव

मेरो प्रीय!  म परिवर्तन चाहने योद्धा र हमेसा स्वतन्त्र मुक्तिको यात्रामा समर्पन भइ लागेको पनि अब त अतित नै भइसक्यो । जन्मेर मान्छेले पाउने एक बाला पन, जवान र बृद्ध । तर वालापन कसरी बित्यो त्यो आफ्नै ठाउँमा छन् । जब मंगोल मुक्तिको यात्रामा होमिन पुगे तब मैले आफ्ना चाहना भन्दा माथी उठ्न प्रयत्न गरिरहेको हुन्छु । मनहरुलाई दबाएर यात्रामा लागेको छु कि छैन म आफै अनविज्ञ छु, त्यो भविष्यको गर्भमा छ । मानिसका असिमित आवश्यकता हुन्छन् चाहेर पनि कति अधुरै हुन्छन् । सबै चाहनाहरु पूर्ति गर्न खोज्दा खोज्दै पनि आवश्यकताहरु पूरा हुँदैनन् । यो त अर्थशास्त्रको नियम नै हो ।  कोही बिलासी जिन्दागी जिइरहेका होलान र पनि आवश्यताहरु जन्मिरहेका हुन्छन् । कोही वेरोजगार भएर भौतारी रहेका छन् त कोही बिहान वेलुको हात मुख जोड्न अर्काको देशमा रोजगारको निमित्त भौतारिनु बाध्यता छ । हो, म पनि त्यसैको पर्याय बन्नु परेको छ, त्यसैको राप, ताप म भित्र दन्कीरहेको छ । मानवीय स्वाभाव नै बडो अचम्मको हुने रहेछ । लोभ, डाह र इष्र्या । यी कति सकारात्मक पनि होलान त कति नकारात्मक । बुद्धले त यी सबै कुरा नकारेका थिए । ...