Skip to main content

कृष्ण भगवान कि रण्डो ?

कृष्णको बारे अनेकौ जोडिएको रोचक प्रसंग मध्यको धेरै नारिलाई स्वास्नी बनाएको कुरा हो ! भागवत पुराण र हरिवंश पुराणको अनुसार १६००० नारीलाई आफ्नो स्वास्नी बनाएको कुरा छ भने बिष्णु पुराण र महाभारतमा भने १६,१०० उल्लेख छ भने कतै कतै १६,८०० सय पनि भनिएको छ / जे होस् कृष्णले १६,००० हजार नारीलाई यिनले बलात्कार गर्न भ्याएछन् !
अब यिनलाई बोका भन्दा बोका नि बिचरा त्यति अराजक हुन्छ जस्तो त लाग्दैन र पनि पालेको बिउ बोका जस्तै लागेको छ / बिष्णुको अवतार भनिएका कृष्णलाई कलिला बालिकालाई बलात्कार गर्ने बरदान दिने चाहि पक्कै बिष्णु नै हुनुपर्छ बिष्णुले आफ्नो नाइटोबाट चतुर्मुखी ब्रह्मा जन्माएर ब्रह्माले जसरि लक्ष्मी र सरस्वतीलाई श्रीमती बनाए ! 
होइन यो बिष्णुको सन्तानहरु सारै यौन अराजक देखिए ...श्रीकृष्ण १६,००० नारीको इज्जत लुट्ने, ब्रम्हा आफ्नै छोरीहरुलाई स्वास्नी बनाउने ! यिनीहरुलाई भगवान रे ! एउटा पुरुष अर्को नारीसँग सम्बन्ध राख्छ भने त्यो त रण्डो भनिन्छ हाम्रो समाजमा तर हजारौ बिहे नभएका बालिका अवस्थामा कृष्णले भोग नगरी अरुले भोग गर्न पाउंदैन थियो भने पछि कृष्णलाई रण्डो भनिनु पर्ने कसरि भगवान भए ? 
कृष्णले जवसम्म भोग गर्दैन थिए, इज्जत लुटिदैना थियो तवसम्म कलिला बाल नारीहरु अरुसंग सम्बन्ध हुँदैन थियो ! आजभोलि त कृष्ण जी मलाई पनि लाने कि नलाने भन्दै" बुढी बजुहरु समेत सारी ढल्का र नाचेको देख्दा अचम्मै लागेर आउछ ! पोइला जान पाम भन्दै नाची रहेका हुन्छन/ कृष्णले भेट्यो भने के बाँकी राक्थ्यो र रहर गर्ने पर्दैन नि ! 
कृष्ण जीलाई जतिबेला केहि सुबिधा थिएन, बिकाशको कुनै सम्भावना नभएको समयमा भारत बर्तमान अवस्था नहुँदा त १६,००० हजार नारीको इज्जत लुट्न भ्याएको थियो भने अहिले त झन् सुबिधा सम्पन्न युगमा कति बिताउथ्यो होला अनुमान समेत लगाउन सायदै सकिदैन ! अनि यस्तोलाई भगवान ?

Note : २०७३ भाद्र ९ गते बिहिबारका दिन कृष्ण अष्टमीको सन्दर्भमा  जीवन मंगोलले गरेको फेसबुक बहस 

Comments

Popular posts from this blog

धर्मको नाममा हिन्दु यसरी चोखिन्छ

-जीवन मंगोल यहाँ अजीव लाग्ने प्रसंग के छ भने जसलाई बाहुन क्षेत्रीले पाप भनेर अपराध भनेर हिंसा भनेर भनिरहेको छ, त्यो अचम्मको छ । जस्तोः “बलि” दिनु “वध” गर्नु धर्म तर काट्नु मार्नु चाहि अपराध हो भन्छ हिन्दुले । यो तर्कसंगत होइन । काट, मार गर्नु पाप हो भने धर्मको नाममा प्राणीको हत्या गर्नु पनि पाप हो त्यसलाई चाहि “वध” नभनेर हिंसा गरेको रे ! गाई काट्नु पाप, फेरी देवालीमा बोका वा रागा काट्नु हत्या नहुने “वध” हुने रे ! बाहुन क्षेत्रीले जति यहाँ हत्या गर्ने दुनिया सायदै छ होला । तर उसले हत्या गरेको जति सबै “वध” गरेको भन्दै चोखिने काम गर्छ । बाहुनहरुको कथित शास्त्रमा बलिदानको चर्चा छ । ऋग्वेद कालिन समयमा विशेष गरि मुख्य गरि ३ प्रकारको यज्ञ बलिको उल्लेख छ । ति हुन ः १. नरमेध्य यज्ञ –मान्छेको बलि), २. अश्वमेध्य यज्ञ (घोडा बलि) र ३. गोमेद यज्ञ (गाई बलि) कालान्तरमा यी तीनै प्रकारका बलिहरु प्रतिवन्ध गरि गोदान यज्ञको शुरुवात गरे । विभिन्न सुत्रहरुमा उल्लेख भएका तथ्यले पाप कसले गरेको थियो भन्ने कुरा प्रष्ट्याइरहन पर्ला जस्तो लाग्दैन । अहिले पछिल्लो समयमा गोदान बाहेक बोका बलि दिने प्रचलन ...

हिन्दु वणाश्रमी व्यवस्थाले समाजलाई विभाजन गर्यो

जीवन मंगोल हामीलाई रास्ट्रले के दियो भन्दा पनि हामी के दिन सक्छौ, त्यो महत्वपूर्ण बिषय हुन्छ । मेरो घरभित्र सानो परिवार हुन्छ तर त्यो भन्दा मेरो रास्ट्र ठूलो परिवार हो । त्यो मेरो ठूलो परिवार नसम्हाल्दा सम्म देशले मलाई केहि दिने छैन । अहिले सम्म त्यो परिवारलाई भत्काउने प्रयास भएको छ भनेर सकारात्मक सोचहरु पलाउन जरुरी छ । परिवारको सदस्यहरुलाई सम्मान न्याय दिइएन । सबैलाई सम्मान व्यवहार नहुँदा परिवारका सदस्यहरु आफ्नो कुण्ठाहरु साचिरहन सकेनन् र अन्ततः कलह सुरु हुन गयो । यसकारण परिवार मिलाउनु जरुरी छ । परिवारभित्रै समस्या समाधान खोज्नु पर्छ । परिवारभित्रै झगडा भयो भने छिमेकीको हेर्ने दृष्टिकोण पनि नकारात्मक हुन्छ । छिमेकीले पनि छिर्के लगाउने ठाउँ पाउँछ तर यहाँ त बैरीहरुले राष्ट्रभित्रका राष्ट्रहरुलाई मिलाएर राख्न चाहँदैन । अनि फलाना छिमेकी देशले यस्तो ग¥यो भनेर आफ्नो कालो कर्तुत लुकाउन खोज्छन । शासकले जनतालाई आफ्नो परिवार नठान्नु नै दुःखको कुरा हो भने सयौ समुदायको फूलबारी भएको देश भए पनि त्यो फूलबारीभित्र दुईओटा बिशेष समुदायहरु मात्र अटाउनु देशको अर्को दुर्भाग्य हो । सबै फूलहरु फूलबारी...

मेरो सँधै प्रेम अनि सद्भाव

मेरो प्रीय!  म परिवर्तन चाहने योद्धा र हमेसा स्वतन्त्र मुक्तिको यात्रामा समर्पन भइ लागेको पनि अब त अतित नै भइसक्यो । जन्मेर मान्छेले पाउने एक बाला पन, जवान र बृद्ध । तर वालापन कसरी बित्यो त्यो आफ्नै ठाउँमा छन् । जब मंगोल मुक्तिको यात्रामा होमिन पुगे तब मैले आफ्ना चाहना भन्दा माथी उठ्न प्रयत्न गरिरहेको हुन्छु । मनहरुलाई दबाएर यात्रामा लागेको छु कि छैन म आफै अनविज्ञ छु, त्यो भविष्यको गर्भमा छ । मानिसका असिमित आवश्यकता हुन्छन् चाहेर पनि कति अधुरै हुन्छन् । सबै चाहनाहरु पूर्ति गर्न खोज्दा खोज्दै पनि आवश्यकताहरु पूरा हुँदैनन् । यो त अर्थशास्त्रको नियम नै हो ।  कोही बिलासी जिन्दागी जिइरहेका होलान र पनि आवश्यताहरु जन्मिरहेका हुन्छन् । कोही वेरोजगार भएर भौतारी रहेका छन् त कोही बिहान वेलुको हात मुख जोड्न अर्काको देशमा रोजगारको निमित्त भौतारिनु बाध्यता छ । हो, म पनि त्यसैको पर्याय बन्नु परेको छ, त्यसैको राप, ताप म भित्र दन्कीरहेको छ । मानवीय स्वाभाव नै बडो अचम्मको हुने रहेछ । लोभ, डाह र इष्र्या । यी कति सकारात्मक पनि होलान त कति नकारात्मक । बुद्धले त यी सबै कुरा नकारेका थिए । ...